REKLAMA

niedziela, 19 maja 2019

Analiza techniczna indeksów WIG - maj 2019

Po dłuższej przerwie wracamy do publikacji naszego comiesięcznego przeglądu sytuacji technicznej na głównych indeksach GPW. Końcówka kwietnia i pierwsza połowa maja stały pod znakiem spadków na całej szerokości rynku. Czy w tej sytuacji są jakieś powody do optymizmu?

WIG20

W marcowym przeglądzie technicznym ostrzegaliśmy przed możliwością pogłębienia korekty, ze względu na przebicie średnioterminowej linii wzrostowego trendu. To był oczywiście tylko jeden z nakreślonych scenariuszy, ale sam sygnał przebicia oraz potwierdzenie tego sygnału (zgodnie z regułą 1-2-3 zmiany trendu) miało zdecydowanie negatywną wymowę. Zwracaliśmy jednak uwagę na to, że sytuację może wykorzystać strona popytowa:
W piątek 8 marca bykom udało się utworzyć dolny cień dziennej świecy, a więc nie jest wykluczone odbicie od okrągłego poziomu 2300, będącego naturalnym wsparciem. 



Tak rzeczywiście się stało i od tego momentu byki przejęły kontrolę, doprowadzając indeks prawie do szczytów z początku roku, to jest trochę ponad poziom 2400. Jak widać na poniższym wykresie był to dobry moment do spieniężenia posiadanych aktywów, jeśli ktoś rzeczywiście miał w pamięci negatywny sygnał wynikający z reguły 1-2-3 zmiany trendu. 7 maja ATmatix zasygnalizował wybicie z formacji podwójnego szczytu (tak naprawdę powinien być to szczyt potrójny, jednak tego typu formacji nie rozróżniamy). Tak czy inaczej wyznaczony poziom docelowy (przedział 2153 - 2167) został trafiony i widać w tym miejscu pierwszą reakcję popytu.



Spadki są oczywiście pokłosiem tego, co działo się na rynkach bazowych, czyli spięć na linii USA - Chiny. Dalsze losy indeksu zależą więc od rozwoju sytuacji za oceanem. Spodziewałbym się w tym miejscu kontry byków.

Jak daleko taka hipotetyczna korekta mogłaby zajść? Wszystkie dotychczasowe wsparcia stają się poziomami oporu, a więc należą do nich dosyć oczywisty poziom 2200, a następnie przedziały 2220 - 2240 oraz 2287 - 2300. Wydaje mi się, że gdyby spadki w USA zostały powstrzymane to 2300 jest jak najbardziej do osiągnięcia, natomiast średnioterminowy sygnał był jaki był, tak więc osobiście wykorzystałbym ewentualne odreagowanie do zajęcia pozycji krótkich.

Gdyby natomiast przecena na rynkach bazowych była kontynuowana, to jak nietrudno się domyślić, moglibyśmy zobaczyć na indeksie minimum z zeszłego roku, to jest przedział 2080 - 2100. Mam nadzieję, że do tego jednak nie dojdzie, a gdyby taki scenariusz się sprawdził, to zapewne sprowokuje to popyt do podjęcia odpowiednich działań.

MWIG40

Jeszcze dwa miesiące temu sytuacja techniczna wyglądała dobrze. Ponieważ ATmatix wykrył tutaj szereg formacji wzrostowych, ale zwężających się ku górze (kliny), to alarmowa lampka musiała się zapalić i napisaliśmy tak:
Przebicie linii trendu lub dolnego ograniczenia jednej z tych formacji będzie pierwszym sygnałem ostrzegawczym, że byki zaczynają tracić tutaj kontrolę.

Niestety sygnał negatywny padł pod koniec marca. Przebita została linia wzrostowego trendu, będąca również dolnym ograniczeniem zwyżkującego klina. Różne wersje takiego klina zostały zidentyfikowane przez nasze algorytmy.





Jedna z takich formacji się już wypełniła, co widać na powyższym wykresie. Widać także, że wcześniej popyt podjął próbę ataku na poziom 4300 i ta próba okazała się nieudana, czego również się w poprzednim artykule obawialiśmy:
Pokonanie poziomu 4220 nie jest oczywiście wykluczone, ale nad głową czekają już kolejne potencjalne opory (4300 i 4350). 

Znajdujemy się obecnie na wysokości ubiegłorocznego, listopadowego dołka. Jest to niezłe miejsce na wyprowadzenie kontry, ale tak jak w przypadku WIG20 dużo zależy od sytuacji zewnętrznej.

SWIG80

Indeks spółek małych radził sobie do tej pory nie najgorzej. Spadki go nie ominęły, jednak są one stosunkowo łagodne, a i tegoroczny wynik (YTD +9,94%) najlepszy i jako jedyny nadal na plusie spośród trójki indeksów, które tutaj opisujemy. Przed kłopotami wyraźnie ostrzegaliśmy poprzednim razem:
Pamiętajmy jednak, że takie wzrosty działają również na wyobraźnię tych uczestników rynku, którzy przegapili dogodny moment na wejście i będą starali się podłączyć pod wzrosty. Jeżeli ich tempo uległoby przyspieszeniu, może to być znak, że do zakupów włącza się tzw. "ulica" (kto wie czy to nie dzieje się już teraz?) i tutaj już na poważnie rozważyłbym skrócenie posiadanych pozycji.

Wszystko stało się zgodnie z tymi przewidywaniami - przyspieszenie wzrostu i wyjście ponad poziom 12100 było tylko uformowaniem głowy w ramach formacji RGR. To był dobry moment na sprzedaż aktywów. Problemy pojawiły się w kwietniu przy próbie sforsowania 12300 pkt., a 7 maja formacja głowy i ramion została potwierdzona wybiciem w dół.



Zasięg tej formacji (ok. 11540) został już prawie osiągnięty, więc gdyby sentyment na szerokim rynku uległ poprawie, byki mogą zainicjować kontratak gdzieś w tych okolicach. Jest jednak formacja, która wskazuje na target jeszcze niższy, tj. przedział 11100 - 11340 i widać ją na wykresie poniżej.



To byłby scenariusz negatywny, jednak wpisujący się w to, czego oczekiwaliśmy w marcu (dokładnie 10.03):

Znacznie zdrowszą reakcją rynku po ostatnich wzrostach byłoby ich lekkie wychłodzenie, a nawet cofnięcie się do pokonanego poziomu oporu, który przejąłby na siebie rolę wsparcia, a więc do strefy ok. 11 300 - 11 450. Po takiej lekkiej korekcie zbudowanie kolejnej fali wzrostowej nie wyglądałoby już tak "podejrzanie".
Wtedy - dwa miesiące temu - takie cofnięcie wyglądałoby naturalnie, natomiast ostatecznie indeks znalazł się na poziomach wyższych (12 300) i głębszy spadek z tych wyższych poziomów może nie mieć już tak niewinnej wymowy. No cóż, gracze giełdowi podjęli takie a nie inne decyzje i trzeba reagować zgodnie z tym co widzimy na wykresach.



Etykiety: , , , , , , , , , , ,

niedziela, 10 marca 2019

Analiza techniczna indeksów WIG - marzec 2019

W ciągu minionego roku spółki należące do SWIG80 nie dawały posiadaczom ich akcji powodów do zadowolenia. Obecnie to właśnie ten indeks wiedzie prym na naszej giełdzie. Czy ta sytuacja będzie się utrzymywała?

WIG20

Tradycyjnie zaczynamy od spojrzenia na indeks spółek o największej kapitalizacji. Tak jak pisaliśmy w naszej poprzedniej analizie, byki miały szansę na wykonanie ruchu nawet do 2500 pkt., ale z tej możliwości niestety nie skorzystały. Ponowny atak na poziom 2430 pkt. zakończył się fiaskiem i uformowała nam się klasyczna formacja podwójnego szczytu, o której pisaliśmy na naszej stronie na Facebooku 9 oraz 13 lutego: http://bit.ly/2HqJo1W.



Niedźwiedziom nie poszło wcale łatwo sprowadzenie indeksu blisko targetu, który dla tej formacji jest zlokalizowany na poziomie ok. 2270, bo wystąpił jeszcze klasyczny ruch powrotny, czyli próba podciągnięcia indeksu powyżej 2350 pkt. (ATmatix prawdopodobieństwo zajścia takiego ruchu prezentuje w szczegółach wykrytych przez siebie formacji - na podstawie analizy danych historycznych).

Indeks na chwilę wrócił więc ponad poziom wybicia formacji szczytu, ale atmosfera zewnętrzna nie pozwoliła na trwałą poprawę nastrojów, bo w ciągu ostatniego tygodnia zniżkowały również indeksy za oceanem.

Co dalej? Ewentualne osiągnięcie celu wybicia z formacji podwójnego szczytu oraz poniższego trójkąta czy rozszerzającego klina może oczywiście sprowokować popyt do kontry.




Patrząc z nieco większej perspektywy można jednak znaleźć powody do niepokoju - doszło do przebicia wzrostowej linii trendu, a co więcej do potwierdzenia zmiany tego trendu zgodnie z regułą 1-2-3:



Nie musi to oczywiście od razu oznaczać powrotu do spadków w długim terminie, może to być po prostu korekta ruchu wzrostowego rozpoczętego w październiku 2018. Jeśli jednak ostatnie kilka miesięcy wpiszemy w formację klina zwyżkującego, to wybicie w dół może teoretycznie oznaczać powrót nawet do jego podstawy.



Na pocieszenie napiszemy, że nie jest to najbardziej książkowy przykład klina, zatem klasyfikacja tej formacji może być błędna, ponadto doszło już do jego naruszenia wybiciem w górę, zatem sytuacja jest tutaj niejednoznaczna.

W piątek 8 marca bykom udało się utworzyć dolny cień dziennej świecy, a więc nie jest wykluczone odbicie od okrągłego poziomu 2300, będącego naturalnym wsparciem.

W razie kontynuacji spadków, wsparć oczekiwalibyśmy oczywiście na poziomie ok. 2270 (target formacji podwójnego szczytu), a następnie w obszarze 2220 - 2240.


MWIG40

W poprzednim artykule napisaliśmy, że dłuższe przebywanie indeksu blisko oporu (chodziło tu o poziom ok. 4100) może być budowaniem bazy pod wybicie w górę. Do tego wybicia w końcu doszło, ale na drodze do pełnego sukcesu stanął inny opór, zlokalizowany o 100 punktów wyżej - czyli lokalne maksimum z września ubiegłego roku. Opór ten został naruszony, ale długi górny cień świecy z 25 lutego stanowił ostrzeżenie przed nadmiernym optymizmem.

Na razie powodów do niepokoju jednak nie ma, bo wzrostowa linia trendu, którą możemy oprzeć na tegorocznych lokalnych dołkach nie została przebita (o sytuacji na MWIGu pisaliśmy kilkukrotnie na naszej facebookowej stronie, m.in. http://bit.ly/2ExNT93).



Żeby nie było tak różowo, to zwyżkujące formacje, które wykrył ATmatix mogą być zwiastunem próby wyłamania w dół (patrz poniższe wykresy). Dopóki wartość indeksu porusza się wewnątrz tych formacji, możliwe są różne scenariusze. Pokonanie poziomu 4220 nie jest oczywiście wykluczone, ale nad głową czekają już kolejne potencjalne opory (4300 i 4350). Przebicie linii trendu lub dolnego ograniczenia jednej z tych formacji będzie pierwszym sygnałem ostrzegawczym, że byki zaczynają tracić tutaj kontrolę.





SWIG80

Indeks spółek małych tak się w tym roku rozpędził, że na razie nic nie było w stanie go zatrzymać, nawet wspomniany w poprzednim przeglądzie technicznym potencjalny poziom oporu, czyli okolice 11 300 pkt.

O ile w ubiegłym roku szukaliśmy miejsc, w których indeks może zakończyć spadki, w tym roku trzeba się skupić na pytaniu: gdzie może zatrzymać się ruch wzrostowy. W tym momencie znajdujemy się już bardzo blisko okrągłego poziomu 12 tys. punktów i to jest jedno z tych miejsc, w których należy zachować czujność, o ile akcje spółek należących do SWIG80 (lub jednostki funduszy inwestujących głównie w spółki małe) w portfelu się posiada.




Co prawda powyższy kanał można potraktować jako zwieńczenie formacji flagi, a nawet jej dwóch wariantów, dla których targety znajdują się na poziomach znacznie wyższych, ale póki co nie rozpędzałbym się aż tak - wynik 14%, mierząc od zeszłorocznego dołka, to już moment, w którym należy spodziewać się jakiejś próby realizacji zysków. Pamiętajmy jednak, że takie wzrosty działają również na wyobraźnię tych uczestników rynku, którzy przegapili dogodny moment na wejście i będą starali się podłączyć pod wzrosty. Jeżeli ich tempo uległoby przyspieszeniu, może to być znak, że do zakupów włącza się tzw. "ulica" (kto wie czy to nie dzieje się już teraz?) i tutaj już na poważnie rozważyłbym skrócenie posiadanych pozycji.

Znacznie zdrowszą reakcją rynku po ostatnich wzrostach byłoby ich lekkie wychłodzenie, a nawet cofnięcie się do pokonanego poziomu oporu, który przejąłby na siebie rolę wsparcia, a więc do strefy ok. 11 300 - 11 450. Po takiej lekkiej korekcie zbudowanie kolejnej fali wzrostowej nie wyglądałoby już tak "podejrzanie".






Etykiety: , , , , , , ,

poniedziałek, 4 lutego 2019

Analiza techniczna indeksów WIG - luty 2019

Początek roku 2019 na GPW stoi pod znakiem wzrostów praktycznie na całej szerokości rynku. Spójrzmy na sytuację techniczną najważniejszych indeksów - czy jest szansa na kontynuację dobrej passy?

WIG20

Na indeksie największych spółek w ciągu ostatniego miesiąca doszło do znaczącej poprawy sytuacji technicznej. Po pierwsze, nie doszło do pogłębienia spadków po wybiciu w dół z formacji zwyżkującego klina, o której pisaliśmy w poprzednim artykule. Po drugie, zamiast tego ukształtował nam się trójkąt (kto śledzi naszą stronę na Facebooku, ten wie: https://bit.ly/2TxiMzm), który mógł być zapowiedzią kontynuacji ruchu, który wystąpił przed utworzeniem się tej formacji, a więc ruchu wzrostowego. Tak się rzeczywiście stało.



Zanegowany został niedźwiedzi sygnał wybicia w dół z klina, bo WIG20 wyszedł ponad poziom 2350 pkt. Wspominaliśmy o takiej możliwości poprzednio:

Alternatywnym scenariuszem byłoby zanegowanie podażowego sygnału wybicia w dół i wyjście znów ponad poziom 2340, a najlepiej od razu ponad strefę 2355 - 2360. Jeśli stałoby się to wbrew ewentualnym negatywnym sygnałom dobiegającym z rynków bazowych, świadczyłoby to o relatywnej sile naszego parkietu i kolejnej szansie na przełamanie trwającego już trzy kwartały marazmu. 

Teraz przed bykami stoi szansa na pociągnięcie tego ruchu w stronę 2500 pkt. Tam czeka opór w postaci spadkowej luki sprzed roku (luty 2018). Na razie poprzestałbym na tym targecie, choć z niektórych formacji wyczytać można cel usytuowany o 100 punktów wyżej, a więc już bardzo blisko maksimów ustanowionych w styczniu zeszłego roku. Zobaczymy czy popytowi wystarczy odwagi i determinacji, by kontynuować zakupy. Na razie trzeba pokonać lokalny szczyt, czyli okolice 2430.



Negatywnym sygnałem byłaby utrata poziomów 2350, a następnie 2300 pkt. Wsparć spodziewać się można również w okolicach 2250 i 2150, jeśli ruch wzrostowy uległby załamaniu. Na razie wyglada to całkiem nieźle.



MWIG40

W przypadku spółek średnich zwracaliśmy uwagę na istotny opór zlokalizowany w obszarze 4090 - 4100 pkt. Do tej pory stronie popytowej nie udało się tego obszaru sforsować w przekonujący sposób, ale indeks trzyma się ponad poziomem 4000 pkt. i "tańczy" bardzo blisko poziomu oporu. Być może jest to budowanie bazy pod większy ruch i oby to było wybicie w górę.



W zasadzie możemy powtórzyć to co poprzednim razem:

(...) zmiana trendu na wzrostowy zostanie zasygnalizowana po wybiciu ponad poziom 4100, zgodnie z regułą 1-2-3.

Czekamy zatem na sygnał potwierdzenia zmiany trendu. Najlepiej obserwować to na wykresie tygodniowym, bo zamknięcie tygodnia powyżej wspomnianej strefy miałoby bardzo duże znaczenie. Ewentualny zwrot w dół spod strefy oporowej, po nieudanym jej przetestowaniu, byłby niezbyt dobrym prognostykiem i oby tak się nie stało.



Pamiętajmy też o wybiciu z formacji podwójnego dna, do którego doszło już w grudniu. Należałoby się spodziewać w pierwszej kolejności ruchu do ok. 4200 pkt., jeśli wspomniany wyżej opór zostałby pokonany.



SWIG80

Indeks spółek małych poradził sobie nadspodziewanie dobrze. Target wynikający z wybicia w dół z odwróconej chorągiewki, widocznej na wykresie tygodniowym (pisaliśmy o tym w ostatnich przeglądach technicznych), czyli nieco poniżej 10500 pkt., okazał się jednak "tym właściwym" miejscem na zwrot w górę.



Na razie byki czeka opór zlokalizowany mniej więcej na 11300 pkt., a wynika on z dołka ustanowionego w 2014 roku. To w okolicach tego poziomu liczyłem na odbicie i ta nadzieja okazała się płonna. Ten poziom został przebity - z luką spadkową - w październiku 2018. Zobaczymy jak popyt poradzi sobie w tym miejscu, bo jeśli ktoś odważył się na kupno w okolicach dołka, to zysk może już być w tym momencie pokażny, co może prowokować do jego realizacji.





Etykiety: , , , , , ,

sobota, 5 stycznia 2019

Analiza techniczna indeksów WIG - styczeń 2019

Nowy rok - ale czy nowe otwarcie? To pytanie zapewne zadają sobie wszyscy inwestorzy i gracze giełdowi. Przyjrzyjmy się zatem głównym indeksom naszego rynku pod kątem sygnałów płynących z analizy technicznej.

WIG20

W czasie, gdy opublikowaliśmy poprzedni przegląd techniczny, indeks blue chipów był na etapie testowania ważnego poziomu oporu zlokalizowanego w okolicach 2300 punktów, z perspektywami na sprawdzenie również poziomu 2340 pkt i wyjście wyżej.


Stało się tak jak przypuszczałem. Niestety, indeks utknął na poziomie 2355 i nastąpił kolejny odwrót. Przyczyna? Zachowanie rynków w USA, które w tym czasie głównie nurkowały, ale my również mieliśmy swoje problemy - na pewno nie pomogło zamieszanie wokół spółek energetycznych i próba ręcznego sterowania cenami prądu. Rynek odpowiednio to wycenił, chociaż pojawiały się sprzeczne informacje i sytuacja wokół cen energii elektrycznej (a co za tym idzie potencjalnych wyników finansowych tych spółek) chyba nadal nie jest do końca jasna.

Ostatni miesiąc poprzedniego roku stał zatem pod znakiem huśtawki nastrojów, co widać doskonale na wykresie - indeks uformował nam ładną formację zwyżkującego klina. Pisaliśmy o niej na naszej Facebookowej stronie, zatem przy okazji polecam jej obserwację - od czasu do czasu wrzucamy tam nasze przemyślenia.



Jak widać na wykresie powyżej formacja została potwierdzona wybiciem w dół na pierwszej sesji po Świętach Bożego Narodzenia. Poświąteczny handel toczył się jednak w świątecznej atmosferze, stąd obroty były znacznie poniżej średniej, zatem zarówno samo wybicie, jak i późniejsze wyciągnięcie indeksu znów w pobliże 2300 pkt. nie wyglądało bardzo wiarygodnie. Dopiero czwartkowa sesja w nowym roku, przy nieco większych obrotach, obnażyła słabość byków i indeks spadł prawie 2,5%. Piątek 4.01 zakończył się z kolei wzrostem o ponad 1,6%.

Sytuacja jest mocno niejednoznaczna, tym bardziej, że piątkowa sesja w USA zakończyła się solidnym odreagowaniem wcześniejszych spadków (wzrost S&P500 o prawie 3,5%) i zapewne nasz rynek otworzy się w poniedziałek 7.01 wyżej.

Trzeba też zwrócić uwagę, że statystyki formacji zniżkującego klina na indeksach nie powalają na kolana (użytkownicy Premium mogą zobaczyć je na stronie formacji), zarówno jeśli chodzi o niezbyt przekonujące szanse na osiągnięcie podstawy formacji, czyli poziomu 2080 - 2100, jak i znaczący współczynnik fałszywych wybić w dół. Sytuacja jest niejasna i zapewne wciąż musimy spoglądać za ocean w poszukiwaniu wskazówek - tam grudniowe wyłamanie dołem zostało zatrzymane i czekamy co będzie dalej, bo niektórzy analitycy zaczynają już coś przebąkiwać o początkach bessy na tamtejszych rynkach.

Wracając na nasze podwórko - o targecie po wybiciu w dół (2080 - 2100) z powyższej formacji już napisałem i na razie nie ma co za bardzo wybiegać w przyszłość. Oczywiście w przypadku spadków popyt ma prawo się uaktywnić na poziomach 2220, 2200, a zwłaszcza 2140.

Alternatywnym scenariuszem byłoby zanegowanie podażowego sygnału wybicia w dół i wyjście znów ponad poziom 2340, a najlepiej od razu ponad strefę 2355 - 2360. Jeśli stałoby się to wbrew ewentualnym negatywnym sygnałom dobiegającym z rynków bazowych, świadczyłoby to o relatywnej sile naszego parkietu i kolejnej szansie na przełamanie trwającego już trzy kwartały marazmu.

Na razie to jednak tylko gdybanie, równie dobrze możemy, tak jak dotychczas, reagować na ruchy w USA głównie w kierunku południowym, a w przeciwnym - w nieco mniejszym stopniu. W perspektywie bardziej długoterminowej niektórzy analitycy czekają na Pracownicze Plany Kapitałowe jak na zbawienie - jeśli znów działania państwa (bo do tego to się sprowadza) mają decydować o kondycji warszawskiej giełdy, to chyba nie jest za dobrze.

MWIG40

W poprzednim przeglądzie sytuacji technicznej byliśmy na etapie testowania poziomu wybicia w górę z formacji podwójnego dna. Do wybicia doszło, ale wzrost został zatrzymany nieco poniżej poziomu 4100. Niestety indeks znalazł się z powrotem poniżej 3950 pkt. Jeśli jest to ruch powrotny po wybiciu, to trwa on zdecydowanie za długo. Co prawda powrót do poziomu wybicia jest czymś normalnym, ale jeden retest poziomu wybicia od góry już raz był wykonany (11-12 grudnia), byki znów na moment podbiły kurs, ale ponowne zejście poniżej poziomu wybicia nie wróży dobrze.



Musimy jednak pamiętać o tym, że często końcówka roku stoi pod znakiem optymalizacji podatkowej, dokonywanej przez fundusze i inwestorów indywidualnych, czyli sprzedaży papierów ze stratą z zamiarem ich ewentualnego odkupienia już w nowym roku.

Czy mamy obecnie do czynienia z taką sytuacją? Trzeba jeszcze trochę poczekać z wnioskami, ale być może to ostatnie zejście było właśnie wynikiem takich zabiegów.

Tak czy inaczej linia długoterminowego trendu została już naruszona, o czym pisaliśmy na naszej stronie na Facebooku. Poniżej prezentujemy wykres o interwale tygodniowym. Jeżeli to ostatnie cofnięcie jest retestem tej linii od góry, to zmiana trendu na wzrostowy zostanie zasygnalizowana po wybiciu ponad poziom 4100, zgodnie z regułą 1-2-3.



Scanariusz bardziej niedźwiedzi zakłada jeszcze retest poziomu 3800, jeśli ten lokalny podwójny szczyt miałby się wypełnić.



Ewentualne zejście poniżej minimów z przełomu października i listopada to już byłby dowód totalnej słabości - mam nadzieję, że do tego nie dojdzie. Scenariuszem bazowym jest dla mnie mimo wszystko kontynuacja podejścia zgodnie z tym co napisałem wcześniej.

SWIG80

Jeśli indeks spółek średnich jeszcze jako tako się trzymał, to dowodem słabej kondycji naszego rynku są niestety spółki o małej kapitalizacji. Przez moment wydawało się, że uformowanie czegoś na kształt odwróconej formacji głowy z ramionami (oRGR) zwiastuje chęć powstrzymania dalszych spadków. Niestety, tak się nie stało i listopadowy dołek został jeszcze pogłębiony.



Co ciekawe, na wykresie tygodniowym pokazaliśmy już w listopadowym przeglądzie odwróconą chorągiewkę (a wcześniej na naszej stronie na Facebooku: https://bit.ly/2FagxP3), która, jak się okazuje, w sposób dosyć dokładny sygnalizowała potencjalny zasięg ruchu spadkowego. Pisaliśmy o okolicach 10500, ale dokładnie mierząc zasięg wyjdzie nam wartość nieco powyżej 10400 i ten poziom na razie wyznaczył lokalne minimum.



Poprzednio ostrzegaliśmy możliwości kontynuacji spadków, bo sytuacja wynikająca z różnych formacji nie było zbytnio czytelna. Podobnie jest i teraz. Jeśli spadki z samej końcówki roku są wynikiem optymalizacji podatkowej, podobnie jak w przypadku MWIG40, to jeśli inwestorzy będą ponownie otwierać te pozycje, wycena spółek może nieco pójść w górę.

SWIG80 tak czy inaczej jest dla mnie największym rozczarowaniem ubiegłego roku. Liczyłem na odbicie na poziomach wyższych niż obecne (zwłaszcza 11300 wyglądał obiecująco), ale rynek zdecydował inaczej. Różne wydarzenia i afery w roku 2018 wystawiły cierpliwość i zaufanie inwestorów do rynku na ciężką próbę. Trudno będzie to zaufanie do rynków kapitałowych odbudować.

Indeksy sektorowe

Przegląd indeksów branżowych tym razem trochę nietypowo - w poprzednim artykule wrzuciliśmy kilka wykresów, które miały być pewną niejawną sugestią co do dalszych losów tych indeksów, wynikającą z samej wymowy formacji cenowych, które tam się pojawiły.

I tak - WIG-Telekomunikacja wybił się w górę ze zniżkującego klina (zgodnie z naszymi statystykami wybić):


WIG-Energia co prawda najpierw wybił się ponad podwójny szczyt, ale koniec końców formacja została wypełniona (casus ministra Tchórzewskiego, że tak to określę):



WIG-Informatyka - tutaj silnego oporu zlokalizowanego w pobliżu 2100 pkt. nadal nie udało się sforsować. Dopiero wybicie powyżej da lepsze perspektywy.



WIG-Banki - udało się co prawda wyjść ponad poziom wybicia z rozszerzającego klina, ale niewiele z tego wynika. Możemy równie dobrze tą formację narysować trochę inaczej i nadal brakuje rozstrzygnięcia. Sytuacja mocno niejednoznaczna. Można też zauważyć formujący się, dosyć niesymetryczny trójkąt czy też formację trzech zwyżkujących dołków.



WIG-Budownictwo - poprzednio pokazaliśmy pokonanie górą linii trendu i obecnie ten ruch jest kontynuowany, mieliśmy nawet klasyczny retest tej linii od góry. Dopiero pokonanie poziomu ok. 2050 oznaczać będzie zmianę trendu w średnim terminie, zgodnie z regułą 1-2-3. Trzeba czekać.



Wszystkie formacje można oczywiście śledzić na naszej stronie.



Etykiety: , , , , , , , , , , , , ,

niedziela, 2 grudnia 2018

Analiza techniczna indeksów WIG - 2.XII.2018

Kolejny miesiąc za nami, wracamy zatem do przeglądu na głównych indeksach warszawskiego parkietu pod kątem analizy technicznej, a przede wszystkim analizy formacji cenowych. Nie wiem jak to się dzieje, ale od pewnego czasu najciekawsze rzeczy na indeksach GPW dzieją się na przełomie miesięcy - zwykle gdy przychodzi pora na publikację naszego przeglądu technicznego. Albo jest to albo uformowanie dołka, albo zbliżenie się indeksu do ważnego poziomu. I bardzo dobrze - mamy o czym pisać.

Gwoli ścisłości, ostatnio ta prawidłowość została trochę zaburzona, bo ostatni istotny dołek został uformowany w połowie listopada, i to na wszystkich trzech głównych indeksach. Ale z drugiej strony w tym momencie znajdują się one w dosyć newralgicznych miejscach. Przejdźmy zatem do konkretów.

WIG20 - nowa nadzieja

Indeks naszych blue chipów znowu znajduje się blisko poziomu 2300 pkt. Koniec października i początek zeszłego miesiąca na pewno rozbudził wyobraźnię byków, bo WIG20 zyskał wtedy 200 pkt., a więc prawie 10%, w stosunkowo krótkim czasie. Poziom 2300 pkt. okazał się wtedy zaporą nie do przejścia i na moment znowu zawitaliśmy na 2140 pkt., a więc na poziomie który parę razy okazał się wsparciem (ostatni raz w pierwszej połowie października). Indeks w dół ciągnęły m.in. banki - głównie z powodu afery dotyczącej Komisji Nadzoru Finansowego.

Nasza uwaga z poprzedniego przeglądu okazała się tylko częściowo trafna.
Na pewno retest wsparcia 2080 - 2100 od góry, o ile do niego dojdzie, będzie poważnym testem możliwości obozu byków. 
Do rewizyty obszaru 2080 - 2100 nie doszło, choć osobiście na nią liczyłem (podwójne uklepanie dna na dużych obrotach to byłby dobry prognostyk). Odbicie od poziomu 2140 - 2150 jest więc jakby prawym ramieniem formacji oRGR, której ATmatix jednak nie wykrył, ponieważ układ dołka i szczytów nie pasuje zbytnio do naszego wzorca (zbyt niesymetryczny, szczyty pomiędzy hipotetycznym lewym ramieniem i głową oraz między głową a domniemanym prawym ramieniem leżą zbyt daleko od siebie).

Opór

Tak czy inaczej, hipoteza z naszego poprzedniego artykułu, że to poziom 2097 może się okazać "tym właściwym dołkiem", a nie 2000 pkt., została na razie podtrzymana. Perspektywy techniczne nie są złe, ale należy z werwą pokonać poziom 2300 i zmierzyć się z bliskim oporem na 2340 - już raz ten poziom został przebity, co okazało się w rezultacie pułapką i wzrost został zatrzymany w okolicach 2400. Obyśmy mieli okazję chociaż do retestu tego obszaru, z perspektywami nawet na wyjście nieco wyżej.

Szybki wzrost

Gdyby jednak - a pamiętajmy o zawirowaniach związanych z aferą KNF oraz wpływie rynków w USA na nasz parkiet - jeżeli byki byłyby zmuszone do odwrotu, to tradycyjnie liczyłbym na grę "od bandy do bandy", czyli wsparcie na poziomie 2140, a następnie w okolicach 2100 - to są dosyć oczywiste strefy, które ratowały rynek w ostatnim czasie.


MWIG40 - coś drgnęło

W poprzednim przeglądzie technicznym pokazaliśmy zanegowanie formacji podwójnego dna. Byki nie miały nawet szansy przetestować poziomu wybicia z tamtej formacji, tj. ok. 4200 pkt. Trzeba było dołka szukać jeszcze niżej i przez ostatni miesiąc uformowane zostało nowe podwójne dno. Co prawda ATmatix sygnalizował jako target dużo niższe poziomy niż 3760, ale z poziomami docelowymi nierozerwalnie jest związane prawdopodobieństwo ich osiągnięcia, które w tym przypadku wynosiło jedynie 50%, i takie szanse ATmatix zawsze prezentuje. W jaki sposób to działa - można przeczytać w artykule o wyznaczaniu statystycznych poziomów docelowych.

Podwójne dno

To nowe podwójne dno daje pewne nadzieje, w końcu mamy już grudzień, czyli miesiąc kojarzony na giełdach z rajdem św. Mikołaja. O tym czy to skojarzenie jest słuszne nie będę przesądzał, bo wymagałoby to przeprowadzenia pewnej analizy statystycznej, a bez takiego podparcia się danymi jest to czysta spekulacja. Tak czy inaczej obecnie indeks znajduje się przy poziomie wybicia i zapewne w najbliższym tygodniu rynek zdecyduje, czy zostanie on pokonany, czy dojdzie znów do kolejnego zwrotu na południe. Na pewno wybicie w górę polepszyłoby techniczne perspektywy i dałoby bykom chwilę oddechu.


Podwójne dno

Nadal z tyłu głowy musimy mieć długoterminowy trend panujący na spółkach średnich, a ten od dłuższego czasu jest niezagrożony. Pamiętajmy jednak, że każdy trend kiedyś się kończy. Wstępnym zwiastunem jego zmiany powinno być przebicie linii trendu - najlepiej obserwować ją na wykresie tygodniowym.

MWIG40 - interwał tygodniowy


SWIG80 - tradycyjnie najsłabszy, ale z perspektywami

W poprzednim artykule pokazaliśmy wykres tygodniowy, na którym oznaczona była odwrócona chorągiewka. Jej teoretycznym targetem były okolice 10 500 pkt. Do tego poziomu indeks małych spółek nie dotarł, choć było naprawdę blisko.

SWIG80 - interwał tygodniowy

Krótkoterminowo coś drgnęło, bo przebita została 2,5 miesięczna linia trendu spadkowego. Czy to coś oznacza - niestety w tym momencie sytuacja nie jest jasna.

Trend spadkowy

Poprzednio pokazaliśmy również układ, który można interpretować na dwa sposoby. Jeśli uznamy to za rozszerzający się klin, to przebicie minimum może oznaczać, że to nie koniec kłopotów.

Rozszerzający się klin zniżkujący

Jednak, gdy popatrzymy na ten układ pod nieco innym kątem, to widać tam zniżkujący kanał, w którym doszło do wybicia w górę, a ruch w dół może być jedynie ruchem powrotnym - nieco mylącym, bo doszło do pogłębienia ostatniego dołka. Widać, jak górne ograniczenie formacji, oznaczone kolorem zielonym, "przyciągnęło" indeks ku sobie.

Kanał zniżkujący


Jak widać te sygnały są mocno niejednoznaczne. Wydaje mi się jednak, że jeśli na spółkach średnich sytuacja się polepszy, to mogą za sobą pociągnąć również walory należące do SWIG80.

Indeksy sektorowe

Dawno nie było nic o branżach, więc tym razem wrzucam kilka formacji do przemyśleń - tutaj tradycyjnie "no comment". Pełna lista formacji dla indeksów sektorowych wraz z historycznymi statystykami i szacunkami prawdopodobieństwa wybicia w określonym kierunku lub osiągnięcia targetów - oczywiście tylko na ATmatix.









Etykiety: , , , , , , , , , , , , , , ,